LGBT lobi u Hrvatskoj od medija zahtijeva točno određen način izvještavanja o ‘LGBT osobama’, aktivizmu i agendi

U ponedjeljak 28. studenog nevladina organizacija Zagreb Pride održala je medijsko predstavljanje priručnika za novinare naziva “Mediji i LGBTIQ zajednica” na kojem je pojasnila kako od medija zahtijeva točno određen način izvještavanja o “LGBT osobama”, LGBT aktivizmu i LGBT agendi.

>Zagreb Pride izdao priručnik kako da ‘transseksualci’ natjeraju poslodavca da im dozvole korištenje ženskim toaletom

>Njemačka udruga čiji je istaknuti član normalizator pedofilije priprema program obrazovanja o ‘LGBT-u’ u vrtićima

Za dokument od 28 stranica Zagreb Pride i tri udruge dobile 125.000 eura

Povodom toga objavljen je priručnik za novinare na 28 stranica koji je gotovo pa kopija već postojeće agende u zemljama Zapada, a projekt je financiran s čak 943,685 kuna. Projekt je podržan sredstvima Fonda za aktivno građanstvo u Hrvatskoj kroz financijske podrške Islanda, Lihtenštajna i Norveške u okviru EGP grantova.

Sudionici projekta uz udrugu Zagreb Pride su udruge Queer Sport Split, LGBT centar Split i FRI (Foreningen for kjønns- og seksualitetsmangfold) norveška organizacija za seksualnu i rodnu raznolikost.

>Kako je sestra Borisa Jokića stvorila jaki ‘transrodni’ lobi koji je preuzeo hrvatsku psihijatriju?

U tom priručniku navodi se kako je navedenim udrugama namjera “podržati novinare/ke u pristupanju pripadnicima/cama naše zajednice i poboljšati izvještavanje osjetljivih i za našu zajednicu važnih tema”, odnosno ove udruge traže od medija partnerstvo nasuprot objektivnog izvještavanja o temama koje se tiču LGBT skupine.

Kao argument za takav pristup navedenim temama Zagreb Pride tvrdi da će on “značajno smanjiti homofobiju i transfobiju”. Pri tome, Zagreb Pride propušta navesti da masmediji već godinama imaju tzv. “gay friendly” pristup prema LGBT aktivizmu i svim njihovim zahtjevima.

Zgreb Pride razlikuje LGBT interes od interesa zajednice i želi da se njega stavi na prvo mjesto

Posebno je zanimljivo što Zagreb Pride u svom obrazloženju za navedeni priručnik otvoreno priznaje kako se javni interes, zbog kojega inače mediji, i postoje nije istovjetan željama LGBT lobija.

“Želimo da mediji u Hrvatskoj kod procjene što je od javnoga interesa s jednakom pažnjom i uvažavanjem uzmu i javni interes LGBTIQ zajednice”, navodi se u ovom priručniku LGBT aktivista.

Priručnik je podijeljen na tri poglavlja, a to su: terminologija, ključne teme za LGBTIQ zajednicu i adresar LGBTIQ organizacija.

LGBT udruge bi određivale što je prihvatljiva, a što neprihvatljiva terminologija

U prihvatljivoj terminologiji, osim uobičajenog LGBT novogovora ističe se termin “CIS osobe” koji predstavlja osobe “čiji rodni identitet odgovara spolu koji je pripisan pri rođenju, odnosno, odnosi na sve osobe koje nisu transrodne i rodno nebinarne”. Tako bi se, prema LGBT aktivistima, među prihvatljivim terminima našli “lezbijke”, “gejevi”, “biseksualne osobe”, “trans osobe”, “trans muškarac”, “trans žena”, a heteroseksualne osobe zamijenio bi zbunjujući termin “CIS osobe”.

LGBT aktivisti također nastoje nametnuti medijima i termin “queer ili kvir osobe”, a koji ne predstavlja nikakvu vrstu spolnog, etničkog ili bilo kojeg drugog identiteta već predstavlja termin za osobe koje prvenstveno žele izraziti animozitet prema do sada društveno prihvatljivim, tradicionalnim društvima, što je licemjerno s obzirom na to da je bilo kakav animozitet prema LGBT agendi ne samo nedopustiv nego bi, prema LGBT aktivistima trebao biti pravosudno sankcioniran.

“Medvjedi” i “lipstick lezbijke”

Pri tome, navedeni LGBT aktivisti u PDF dokumentu plaćenom 125.000 eura imaju potrebu medije upoznati s terminologijom koja nije vezana uz nikakvu vrstu identiteta već uz, za javni interes irelevantne seksualne fetiše homoseksualaca pa se tako u priručniku navodi: “Možda ste primjerice čuli za panseksualne ili genderqueer osobe, ili za identitete koje se odnose na pojedine supkulturne grupe unutar naše zajednice, kao što su medvjedi ili lipstick lezbijke. Ako ne znate što znače, slobodno pitajte osobu koja se tako identificira što za nju taj identitet znači”.

Uz prihvatljivu, priručnik navodi i zastarjelu ili neprihvatljivu terminologiju među kojima se navode termini “homići, dvocijevke, tranny, lezbače pa čak i termini homoseksualci i lezbijke te seksualne i rodne manjine”.

Pri tome je zbunjujuće da se kod termina “homoseksualci i lezbijke” navodi da “su potrebe i životi gejeva puno više od činjenice homoseksualne spolne orijentacije” što je upravo argument onih koji se protive LGBT agendi iz kuta da se ljudska prava mogu shvatiti jedino kao univerzalna, to jest da su ljudska prava samo ona koja se odnose na sve ljude bez obzira na spol, dob, vjeru, seksualno orijentaciju itd., pa stoga ljudska prava ne bi niti trebala postojati kao identitetske privilegije, budući da su ljudska prava samo ona prava koja vrijede za sve bez obzira na njihov možebitni “individualni identitet”.

LGBT udruge bi određivale koje bi teme trebale biti važne medijima

U drugom poglavlju naziva “ključne teme za LGBTIQ zajednicu” nabrajaju se teme “izlazak iz ormara, homoseksualna povorka, zločin iz mržnje, govor mržnje, životno partnerstvo, pravo na tzv. rodni identitet vezan uz trans osobe”, a posebno se ističu ljudska prava koja se prema LGBT aktivistima mogu podijeliti u tri generacije.

Prva generacija ljudskih prava LGBT osoba odnosi se na generalna osnovna ljudska prava, a druga generacija se odnosi na ekonomska, socijalna i kulturna prava.

Treća generacija se odnosi na “kolektivna prava društava u globalnom svijetu (npr. pravo na samoodređenje, mir i održivi razvoj)”. U priručniku se priznaje kako je ova generacija prava izmišljotina LGBT aktivista budući da ona “nisu uređena međunarodnim konvencijama, već se svode na, za sad, deklarativne, dakle pravno neobvezujuće, principe međunarodne zajednice”, gdje je LGBT lobi izuzetno moćan i neprijateljski nastrojen prema svim društvima koja nisu uređena u skladu s LGBT agendom.

> RH: Epidemija ‘promjene spola’ među mladima: Tko su stručnjaci koji im to omogućuju?

U zadnjem poglavlju, umjesto zaključka, LGBT aktivisti navode kontakte LGBT organizacija u čijem su području djelovanja: “javno zagovaranje prava LGBTIQ+ zajednice, psihosocijalna i pravna podrška za LGBTIQ+ roditelje, LGBT kulturni edukativni i društveni programi, individualna i grupna psihološka podrška za trans, interspolne i rodno varijantne osobe. osvješćivanje lokalne zajednice; kulturni, edukativni i društveni rad, pravna podrška za žrtve diskriminacije, nasilja, psihološka podrška za LGBTIQ+ osobe, online savjetovanje; testiranje na HIV i sifilis; podrška osobama koje žive s HIV-om, pomoć u slučaju seksualnog nasilja, zagovaranje prava trans osoba i zagovaranje prava LGBTIQ osoba kroz mehanizme Ujedinjenih nacija”.

Riječ je o udrugama Zagreb Pride, Dugine obitelji, LGBT Centar Split, kolekTIRV, Proces Pula, Centar za građanske inicijative Poreč,Lezbijska organizacija Rijeka “LORI”, Iskorak, Centar za ženska prava – Ženska soba, ILGA Europe, K-Zona – prostor rodne i medijske kulture, TGEU Berlin, ILGA World.