Sveti Franjo poslao je nakon generalnog kapitula u Asizu 1219. godine Braću Berarda, Petra i Otona (svećenike, pripadnike reda Male braće) te Akursija i Adjuta (braću laike) propovijedati evanđelje muslimanskim Maurima na zapadu. Oni su propovijedali u Italiji, Aragonu, Coimbrai, Sevillei i na kraju u Maroku otkuda su prognani, te po svom povratku tamo mučenički ubijeni.
Mučenički su ubijeni 16. siječnja 1220. godine u Maroku gdje su prvo bičevani do kosti, na rane su im sipani vruće ulje i ocat, tijela su im kotrljali preko kamenja i krhotina posuđa, a zatim su im glave prepolovljenje mačem. Njihovi posmrtni ostaci otkupljeni su i sada se nalaze u samostanu svetog križa u Coimbrau. Saznavši za to mučeništvo Sveti Franjo je kliknuo: “Sada imam pravu manju braću!”.
Mladi augustinac Ferdinandu, kasnije velikan duha sveti Antun Padovanski, se oduševio te je stupio u Red manje braće sa željom da i on bude mučenik.
Svecima ih je proglasio Papa Siksto IV. godine 1481. godine.
