Na današnji dan 17. srpnja 1453. konačno je završio famozni Stogodišnji rat između Engleske i Francuske. Jedan od najdužih ratova u povijesti, trajao je ne samo 100, nego čak 116 godina, od 1337. do 1453., ali srećom ne neprekidno, nego uz duže ili kraće stanke. Osnovni uzrok rata bilo je englesko polaganje prava na francusko prijestolje. Naime, kad je posljednji direktni potomak francuske kraljevske dinastije Capet umro bez sinova, engleski kralj Edward III. tvrdio je da on treba postati francuski kralj, jer je bio sin kraljice Isabelle, kćeri prethodnog francuskog kralja. Inače, Isabella je poznata onima koji su gledali film Braveheart, gdje ju glumi Sophie Marceau, pri čemu je ona prikazana kao kraljica u ljubavnoj vezi s Williamom Wallaceom (Melom Gibsonom). Engleski kraljevi su se, dakle, od tog vremena smatrali zakonitim kraljevima Francuske i pokušavali su osvojiti francuski teritorij i tako ostvariti svoju vlast nad njime (i u svoj grb su stavili zlatne francuske ljiljane pored engleskih lavova).
Stogodišnji rat je dosegao vrhunac 1420-tih, kad su Englezi uz pomoć Burgunđana zauzeli cijelu sjevernu Francusku, a engleski kralj Henrik VI. svečano je krunjen u Parizu za francuskog kralja. Tek je nadljudski napor sv. Ivane Orleanske spasio Francusku od potpunog sloma. Ta je 17-godišnja djevica povela je Francuze u oslobodilačke bitke i uskoro su Englezi potisnuti iz većeg dijela Francuske. Ipak, borbe su se nastavile sve do današnjeg dana, kad su Englezi konačno poraženi. Tog je dana engleska vojska pod zapovjedništvom Johna Talbota, grofa od Shrewsburyja, poražena kod grada Castillona (30 km od Bordeauxa, u poznatoj vinorodnoj regiji). Engleskom zapovjedniku Talbotu ubijen je konj topovskom kuglom, pa je on pao i ostao zarobljen pod konjskim truplom. Ugledao ga je francuski vojnik i ubio sjekirom. Engleski kraljevi nisu više nakon toga pokušavali osvojiti francusko prijestolje, premda su u tituli zadržali naslov francuskih vladara sve do 1801. godine.
